माझा तू

सागराला कुठे माहीत असतं
तो किती अथांग पसरला आहे
माझ्या मनातले सारे दुःख तो सामावून घेतो

फुलाला कुठे माहीत असतं
त्याचा सुगंध कीती मोहक आहे
बेधुंद काही क्षणांना मनात जन्म तो देतो

मोराला कुठे माहीत असतं
त्याच्या पंखाचे रंग किती आकर्षक आहे,
परत मनाला एक जगण्याची आस लावून जातो

कोकिळेला ही कुठे माहीत असतं
तिचा आवाज किती मंजुळ आहे
मनाच्या कोपऱ्यात काही आठवणी ती जगवते

पावसाला ही हे माहीत नसतं
त्याच्या प्रत्येक थेंबात किती गारवा आहे
तापून उठलेल्या मनाला क्षणात शांत  करतो

तुला तरी कुठे माहीत आहे
तुझं माझ्या मनावर संपूर्ण राज्य आहे
माझ्या डोळ्यात तुझ्या मनाचे भाव उतरवतो